شهيد سليمان جعفري
ستوانيار سوم شهيد سليمان جعفري نصرالله آبادي فرزند محمدباقر به سال 1328 در روستاي باغبانان شهرستان فومن قدم به جهان گذارد. كودكي او در كنار پدري زحمتكش و مادري مهربان و صبور سپري شد،تا اينكه براي كسب دانش راهي مدرسه گرديد.
دوره ابتدايي را در زادگاهش سپري نمود و پس از آن، دوره راهنمايي را به پايان رساند و بعد هم تا سال اول دبيرستان به تحصيل ادامه داد. پس از آن، در تاريخ
15/12/1347 به خدمت‌رفت و خدمت خود را به پايان رسانيد. پس از خدمت به ارتش پيوست و در ارتش ماندگار شد، تا اينكه بعد از شروع جنگ تحميلي، براي دفاع از حريم كشور اسلامي، از تيپ 84 پياده خرم‌آباد بسوي مناطق جنگي اعزام شد و بعد از مدتي جنگ با بعثي‌ها، سرانجام در نهم شهريور 1364 در منطقه‌ي ميمك بر اثر اصابت تركش خمپاره دشمن به شهادت رسيد و آسماني گشت.
خاطرات همسر شهید
چند روزی بود که از منطقه به خانه آمده بود و آرامش دل نشینی در منزل حاکم شده بود . همین بین یکی از روزها که در منزل بودیم خبر شهادت یکی از همسایگان را به همسرش رساندند و ایشان از غم فراق شهید شیون و زاری می کردند آنقدر صدای شیون و ناله هایش بلند بود که کاملا بگوش می رسید . شهید سلیمان جعفری با دیدن این صحنه بسیار نا راحت شد و رو به من کرد و گفت : خانم هرگز از شما راضی نخواهم بود اگر روزی خبر شهادتم را برایتان بیاورند و شما اینگونه شیون و زاری کنید . می خواهم به من قول بدهید که هیچگاه صدای زاری شما را کسی نشنود . و باید آنقدر تودار باشید تا اینکه باعث آرامش مرا فراهم آورده باشید . آنروز که ما این مسیر را انتخاب کردیم به تمامی مسائل که پیش روی ما بود فکر کردیم و حال نیز از اینکه خدمتگذار اسلام و کشورم هستیم بی هیچ تردیدی احساس افتخار می کنم . آری سفارش شهید همیشه آویزه گوشم بود و آنروز که خبر شهادت ایشان را آوردند . طبق سفارش شهید نگذاشتم کسی صدای ناله ها و شیون مرا بشنود . زیرا گفته های ایشان وصیتی بود که در زنده بودنش به ما گفت و پس از شهادتش نیز بر ما واجب بود که به آن عمل کنیم.