شهيد محمدباقر ستوده‌

بسيجي‌ شهيد محمدباقر ستوده‌ كمامردخي‌ فرزند حسين‌ به‌ سال‌ 1351 در روستاي‌ كمامردخ‌ شهرستان فومن ديده ‌به‌ جهان‌ گشود. در كانون‌ خانواده‌اي‌ زحمتكش‌ پرورش‌ يافت‌، تا اينكه‌ دوران‌ تعليم‌ او فرارسيد وراهي‌ محيط‌ مدرسه‌ گرديد. دوره‌ ابتدايي‌ را در مدرسه‌ شهيد صادق‌ فدايي‌ كمامردخ‌ آغاز كرد و پس‌از آن‌ وارد دوره‌ راهنمايي‌ شد و آنرا تا پايه‌ي‌ دوم‌ به‌ پيش‌ برد.
پس‌ از آن‌ درس‌ را رها نمود و بعد از چندي‌ وارد نهاد بسيج‌ شد و پس‌ از شروع‌ جنگ‌، بعنوان‌ يكي‌ بسيجي‌ مبارز و متعهد، از طريق‌ تيپ‌ 52 لشكر قدس‌ گيلان‌ عازم‌ جبهه‌هاي‌ نبرد گرديد. شهيد ستوده‌ در جبهه‌، حضوري‌ فعال‌ داشت‌ و مدتي‌ هم‌ بعنوان‌ فرمانده‌ رسته‌ انجام‌ وظيفه‌ مي‌نمود.
مدتي‌ در جنگ‌ و ستيز با دشمن‌ بسر برد، تا اينكه‌ سرانجام‌ در دهم‌ شهريور 1365 در منطقه‌ي‌ حاج‌عمران‌ در نخستين‌ روز از عمليات‌ كربلاي‌ دو،در حال‌ بمباران‌ نيروهاي‌ بعثي‌ مفقود گرديد و به‌ جمع‌ شهدا پيوست‌. سالها اثري‌ از او در ميان‌ نبود، تا اينكه‌ پيكرش‌ در مرداد ماه‌ 1371 شناسايي‌ و بعد هم‌ به‌ زادگاهش‌ منتقل‌ گرديد. مزار این شهید در روستای کمامردخ فومن قراردارد.
در فرازي‌ از وصيت‌نامه‌ي‌ شهيد ستوده‌ آمده‌ است‌: «مادر جان‌، مرگ‌ من‌ در راه‌ اسلام‌ و قرآن‌، شايد جوششي‌ در جوانان‌ بوجود آورد. البته‌ نه‌ تنها مرگ‌ من‌، بلكه‌ تمامي‌ شهيداني‌ كه‌ در راه‌ اهداف‌ مقدس‌ اسلام‌ كشته‌ شده‌اند. از برادران‌ و خواهرانم‌ مي‌خواهم‌ و توصيه‌ مي‌كنم‌، دست‌ از اين‌ انقلاب‌و اميد مستضعفان‌ برندارند».
شهيد محمدباقر ستوده‌
 
بسيجي‌ شهيد محمدباقر ستوده‌ كمامردخي‌ فرزند حسين‌ به‌ سال‌ 1351 در روستاي‌ كمامردخ‌ شهرستان فومن ديده ‌به‌ جهان‌ گشود. در كانون‌ خانواده‌اي‌ زحمتكش‌ پرورش‌ يافت‌، تا اينكه‌ دوران‌ تعليم‌ او فرارسيد وراهي‌ محيط‌ مدرسه‌ گرديد. دوره‌ ابتدايي‌ را در مدرسه‌ شهيد صادق‌ فدايي‌ كمامردخ‌ آغاز كرد و پس‌از آن‌ وارد دوره‌ راهنمايي‌ شد و آنرا تا پايه‌ي‌ دوم‌ به‌ پيش‌ برد.
پس‌ از آن‌ درس‌ را رها نمود و بعد از چندي‌ وارد نهاد بسيج‌ شد و پس‌ از شروع‌ جنگ‌، بعنوان‌ يكي‌ بسيجي‌ مبارز و متعهد، از طريق‌ تيپ‌ 52 لشكر قدس‌ گيلان‌ عازم‌ جبهه‌هاي‌ نبرد گرديد. شهيد ستوده‌ در جبهه‌، حضوري‌ فعال‌ داشت‌ و مدتي‌ هم‌ بعنوان‌ فرمانده‌ رسته‌ انجام‌ وظيفه‌ مي‌نمود.
مدتي‌ در جنگ‌ و ستيز با دشمن‌ بسر برد، تا اينكه‌ سرانجام‌ در دهم‌ شهريور 1365 در منطقه‌ي‌ حاج‌عمران‌ در نخستين‌ روز از عمليات‌ كربلاي‌ دو،در حال‌ بمباران‌ نيروهاي‌ بعثي‌ مفقود گرديد و به‌ جمع‌ شهدا پيوست‌. سالها اثري‌ از او در ميان‌ نبود، تا اينكه‌ پيكرش‌ در مرداد ماه‌ 1371 شناسايي‌ و بعد هم‌ به‌ زادگاهش‌ منتقل‌ گرديد. مزار این شهید در روستای کمامردخ فومن قراردارد.
در فرازي‌ از وصيت‌نامه‌ي‌ شهيد ستوده‌ آمده‌ است‌: «مادر جان‌، مرگ‌ من‌ در راه‌ اسلام‌ و قرآن‌، شايد جوششي‌ در جوانان‌ بوجود آورد. البته‌ نه‌ تنها مرگ‌ من‌، بلكه‌ تمامي‌ شهيداني‌ كه‌ در راه‌ اهداف‌ مقدس‌ اسلام‌ كشته‌ شده‌اند. از برادران‌ و خواهرانم‌ مي‌خواهم‌ و توصيه‌ مي‌كنم‌، دست‌ از اين‌ انقلاب‌و اميد مستضعفان‌ برندارند».